14 april Reality check
Door: Usha
Blijf op de hoogte en volg Usha
14 April 2019 | Nepal, Lukla
Vandaag vliegen we terug naar Kathmandu. Voor de laatste keer pakken we onze grote rode reistassen in, de slaapzakken in de compressiezakken. We hebben het toiletpapier, papieren zakdoekjes en de vochtige doekjes vanaf het begin gerantsoeneerd maar heel lang moet t niet meer duren. We kwamen aan in de mist, maar na een hele nacht regen is de lucht weer helder. Vanaf 6 uur wordt zo'n beetje begonnen met vliegen. Om 7 uur staan we op het vliegveld, in afwachting van onze vlucht van 7:45. In Lukla geldt geen vaste dienstregeling, dus we drinken n bakkie en kijken naar de vliegtuigen die aankomen en weer opstijgen. Het is een spectaculair gezicht en het lawaai is verschrikkelijk. Terwijl iedereen een beetje aan het filmen en fotograferen is, zien we het volgende vliegtuig een beetje schuin starten en dan raakt één vleugel de berm en verdwijnt t vliegtuig achter een heuveltje. Vervolgens komen er grote wolken rook tevoorschijn. Van alle kanten klinken schrik en ontzetting. Je ziet het gebeuren maar je kan/wil het niet geloven. Het volgende moment rennen er van alle kanten locals, toeristen en vliegveldmedewerkers naar het toestel. Het is een grote chaos. Er staan wel hekken rond het vliegveld, maar je kan er gewoon tussendoor kruipen. Het voelt zo raar, ons toestel zou de volgende zijn. Na een lange tijd zien we een paar lijkenzakken. Op 1 persoon na, zijn alle inzittenden overleden. Later blijkt ook de overlevende te zijn overleden in het ziekenhuis. Op een gegeven moment is duidelijk dat er niks meer zal vertrekken/aankomen, dus we gaan terug naar het hotel. De berichtgeving van onze gids is onduidelijk en tegenstrijdig. Door de kiespijn is hij al meer dan de helft van onze trekking s middags dronken en gebruikt hij pijnstillers. Nu blijkt dat een goede vriend een van de overledenen is, zit hij al vóór 11 uur aan de rum. De sfeer is beladen dus we besluiten uiteindelijk de "stad" in te gaan. Als we s avonds terug komen is hij niet meer aanspreekbaar. Het is een dag om snel te vergeten en wonder boven boven wonder kunnen we de volgende dag alsnog weg. Weliswaar moeten we uitwijken naar een ander vliegveld en vandaar terugrijden naar Kathmandu (140 km over Nepalese wegen) maar dat hebben we er graag voor over. Als het eerste vliegtuig opstijgt, is de spanning voelbaar op het vliegveld maar al gauw zijn wij aan de beurt. We maken grapjes, maar zijn blij als we landen. Wat een afsluiting van deze tocht...
-
15 April 2019 - 08:00
Sabrina:
Pff, inderdaad nog een verdrietige cliffhanger zo aan het einde van de vakantie. Blij dat jullie veilig zijn geland.... Was toch een heel klimavontuur, leuk om te volgen iig. Welkom thuis zometeen.... -
15 April 2019 - 09:08
Miranda:
Engeltjes op jullie schouder godszijdank!! Welkom thuis straks. Kom nog maar lekker even bij. Wat een avontuur!!! -
16 April 2019 - 16:01
Aischa:
Jeetje wat een heftige ervaring! En een verdrietige afsluiting.... wij zijn wel
blij dat jullie veilig zijn! Kom veilig thuis!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
